معنی روزه گشادن در لغت نامه دهخدا

افطار کردن. (آنندراج). افطار. (مصادر زوزنی). فطر. (دهار) : ندا آمد که یا موسی روزه بگشادی ده روز دیگر روزه بدار. (قصص الانبیاء).، بر دهان غنچه گه گه میزند بوسی نسیم، کان شکرلب جز ببوسه روزه نگشاید همی.، امیرخسرو (از آنندراج).،، تفطیر. (دهار)

معنی روزه گشادن - جستجوی لغت در جدول جو

روزه گشادن

لغت نامه دهخدا

روزه گشادن

فرهنگ لغت هوشیار

روزه گشودن

روزه گشادن، کنایه از باز کردن روزه با خوردن غذا، افطار کردن

فرهنگ فارسی عمید

راز گشادن

آشکار کردن راز، فاش کردن سرّ، برای مثال به دوست گرچه عزیز است راز دل مگشای / که دوست نیز بگوید به دوستان عزیز (سعدی۲ - ۷۰۱)

فرهنگ فارسی عمید

روزه گشودن

(تو تَ / تِ کَ دَ)

افطار کردن. (ناظم الاطبا). رجوع به روزه گشادن شود

لغت نامه دهخدا

روزه گشایی

(زَ / زِ گُ)

روزه گشودن. افطار کردن. عمل و چگونگی روزه گشودن

لغت نامه دهخدا

راه گشادن

(تَ رَقْ قی کَ دَ)

راه گشودن. مقابل راه بستن. (ارمغان آصفی). بازکردن راه. گشادن راه. پیدا کردن راه:
اگر گاه مازندران بایدت
مگر زین نشان راه بگشایدت.
فردوسی.
بکف عنان دو طوفان نگاه نتوان داشت
چون راه گریه گشادم در فغان بستم.
کلیم کاشانی.
جای فریاد و استغاثه و آه
فکر آشفته را گشادم راه.
ملک الشعراء بهار.
، پدید آوردن راه و طریقت و شریعت خاص:
ولیکن جز امین سر یزدان
کسی این راه را بر خلق نگشاد.
ناصرخسرو

لغت نامه دهخدا

روی گشادن

(تَ وَهَْ هَُ کَ دَ)

باز کردن روی. رفع نقاب از چهره. رخ گشادن، گشادن روی. گشادگی روی. گشاده رویی. کنایه از خندان رویی:
کند آفرین کیانی بدوی
بدان شادمانی که بگشاد روی.
فردوسی

لغت نامه دهخدا

راز گشادن

(تَدْ خوَرْ / خُرْ دَ)

راز گشودن. آشکار کردن سرّ. کنایه است از راز آشکارا کردن و فاش کردن و این مقابل راز پوشیدن و راز نگشادن است:
بگشای راز عشق و نهفته مدار عشق
از می چه فایده که بزیر نهنبن است.
کسائی.
تو مردی دبیری یکی چاره ساز
وزین نیز با باد مگشای راز.
فردوسی.
در غمزۀ غمازش رازم نگشادستی
از خلق جهان رازم همواره نهانستی.
معزی.
راز خود بر دمنه بگشاد. (کلیله و دمنه ص 203).
با وحوش از نیک و بد نگشاد راز
سرّ خود با جان خود میراند باز.
مولوی.
بدوست گرچه عزیز است راز دل مگشای
که دوست نیز بگوید بدوستان عزیز.
سعدی.
- راز بر باد نگشادن، کنایه از بهیچ کس هیچ نگفتن است و سخت پوشیده و پنهان داشتن، بهیچ روی چیزی بروز ندادن و از همه مستور داشتن:
ببردند نزد سکندر بشب
وزان راز نگشاد بر باد لب.
فردوسی.
و رجوع به راز گشودن شود

لغت نامه دهخدا

رو گشادن

(تَمْ بُ تَ)

رو گشودن. بازکردن رو. برداشتن حجاب و روبند از چهره در پیش کسی. مقابل رو گرفتن. (از یادداشت بخط مؤلف). و رجوع به رو گرفتن شود، باز کردن رخسار کسی. حجاب از روی کسی برداشتن. نقاب از چهرۀ کسی افکندن

لغت نامه دهخدا

ره گشادن

(تُ مَ بَ تَ)

راه گشادن. باز کردن راه. کنایه از راهنمایی کردن:
زی مشکلات دین نگشاید رهت کسی
گاو از زمین دین به هوا بر هبا شده ست.
ناصرخسرو.
رجوع به راه گشادن شود

لغت نامه دهخدا

زوزه گشیدن

ناله کردن سگ و شغال، ناله کردن (مطلقا) موییدن

فرهنگ لغت هوشیار

راز گشادن

آشکار کردن رازی را فاش کردن سری را مقابل پوشیدن (راز خود را گشاد) (راز خویش بر من گشاد)

فرهنگ لغت هوشیار

معنی روزه گشادن - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما